istrabiàre 1 , vrb: istraviai 1, istraviare, straviai 1 Definition essire o trantzire de su camminu, cambiare camminu, ma fintzes cambiare bestimentu, arrisparmiare calecuna cosa; passare ora a istentu, divertindho, chentza tènnere de pentzare a su dovere, a su trebballu o a is impícios Synonyms e antonyms desogai, disaviare, spreviai / cambiare 2. custa fardeta mi l'istràvio, ca in su telarju a s'iscuta falat su pilu e mi abbutinat ◊ in tantas cosas no mi azis istraviadu e onzi tantu mi azis dadu unu corpu: su babbu bonu no istràviat sa tzota! 3. "Dàssalu irbasolare, su carrà!", aiat rispostu Bustianu pro l'istrabiare su pessamentu ◊ su cantare in poesia li faghet bene ca l'istràviat ◊ sa pisedhina s'istràviat gioghendhe, fatendhe búglias ◊ cheret chi s'istràviet, ca sinono a istare sèmpere pessendhe a su male li faghet peus.

«« Search again