arrabbíu , nm: arrabiu, errebiu, irribiu Definizione animale, mescamente bobboitedhu Sinonimi e contrari babbaúciu, errebbígiu / animabi, arresi, grodhe, rusta Frasi ube colat, su focu faghet fughire sos arrabios chi s'istichint in sos calancones ◊ in custu logu totu ischivitzu, bi ndhe at chi sunt cun sa buca prena de arrabios! Etimo srd.

arràbbiu , nm: arràbiu Definizione maladia apicigosa chi benit mescamente a is canes, perigulosa meda fintzes po sa gente ca no curat si no est leada cun tempus (oe si faet su vacinu); genia de suferéntzia, dispraxere forte cun arrennegu contr'a ccn. o contr'a calecuna cosa; s'impreat fintzes coment'e nada de meravíglia, ispantu Sinonimi e contrari arragiolu, arrajoladura / afuta, arrenigna, arrennegu, bústica, búzara, cardedha, corina, crocone, gormone, grema, stacu, studugu / lampu!, malajana!, malasorte!, male! 2. nos mandhat lampadas de arràbbiu ◊ cussa est genti chi crepat de s'arràbiu, si ti faint a deputau ◊ de s'arràbbiu chi ndhe at àpidu, si dat tres altzadas e tres faladas! ◊ custu mi faghet passare s'arràbbiu 3. seu isprumonendimí po sonai cust'arràbiu de trombita po ghetai gridas ◊ ma innui arràbiu nci at a bolli istupai?!…◊ arràbiu, gi est cosa de movi!… Terminologia scientifica mld Etimo srd. Traduzioni Francese rage, colère Inglese rage Spagnolo rabia, ¡caramba! Italiano ràbbia, accidènti! Tedesco Tollwut, verflixt!

«« Cerca di nuovo