ciús , avb: piús* Definition foedhu impreau in is paragones tra cosas diferentes de cantidade o calidade, o fintzes po inditare unu gradu diferente de is matessi calidades: cun is art. determinativos inditat unu valore assolutu, paragonat una cosa cun totugantas is àteras de sa matessi genia; avb. de tempus Sentences sunt ciús nighedhos de titones tutaos ◊ su muntone ciús artu de sa terra nostra est una ferida de predas 2. immà, mantènemi cun tecus: no apo ciús fortza pro camminare solu ◊ dae meda sas bàrdulas no intendhent ciús sas peleas e sos carignos de sos massajos.

«« Search again