giuncumàsciu , nm: zuncumascru Definition
giuncu a cambu tundhu, forte, longu longu, bogat su frore unu pagu asuta de sa punta e punghet, faet in logos de venadórgiu, a molas mannas, s'impreat murtu (atrotigau) e irmurtidu po acapiare o àteros trebballos: a logos dhi narant sinniga, tinnia, tzinnia, chi funt fintzes àteras genias de erba chi si assimbígiant
Synonyms e antonyms
tinnia
Scientific Terminology
rba, Juncus acutus
Etymon
srd.
Translations
French
jonc épineux,
j. piquant
English
reed
Spanish
junco espinoso
Italian
giunco spinóso o pungènte
German
stechende Binse,
stachelige Binsensorte.
