impromíntere, impromíntiri , vrb: impromítere,
impromiti,
impromítiri Definition
giare su foedhu, assegurare cun antibitzu de fàere o de giare calecuna cosa / pps. impromítiu, impromissu; ger. impromitindho, impromitinno; èssi a chini donat e a chini impromitit (nau de ccn) = sèmpere ammeletzandho candho a s'unu e candho a s'àteru
Synonyms e antonyms
aparagulare,
aprumítere,
promíntere
Sentences
babbu cricàt de dha brecherare impromitindhodhi ca a pitzu de cussu logu no dhue piat artziare ◊ impromitimí chi custus dus fillus mius si ant a setzi unu a manu manca tua e s'atru a manu dereta tua! (Ev. M.Vargiu)◊ iscurtat sa paristória de comare Madalena e l'impromitit de bi pònnere rimédiu ◊ impromiteit subra de sa tumba de su frade chi aiat sighidu a ispeculitare (N.Falconi)
2.
dha tzérriant pillonis a pinnas randinadas cun lusingas de nius de sa terra impromítia (F.Carlini)◊ custu no est impromítiu a bosatrus! ◊ sendhe impromissu a mie, su traitore su coro a àtere at dadu
Etymon
itl.
impromettere
Translations
French
promettre
English
to promise
Spanish
prometer
Italian
prométtere
German
versprechen.
