isciàu , agt, nm: isclavu, iscrau, iscravu, sclau Definition chi o chie, persona, est propriedade de un'àtera coment'e un'animale, leada e agguantada chentza diritos, ne cunsideru e ne dignidade, chentza sa libbertade de su cristianu; persona isfrutada a meda, tropu sacrificada, o fintzes chi istat a tropu a su chi bolet s'àteru; cosa metzana meda Synonyms e antonyms cautivu, islavu / cdh. sciau, ttrs. isciabu Sentences cherjo ischire si soe líbbera de la pessare comente cherjo, o si soe iscrava! ◊ sos zòvanos dhos faiant iscraos e dhos bendhiat 2. babbai teniat is fígios richiamados e dónnia die tzucaiat a monte gherrandho a solu che un’iscrau ◊ sos fizos che sunt semper in su sartu die bona o mala, che iscravos de galera ◊ in fràbbica o in fundhu de miniera sunt che iscraos 3. bell'iscrau de fizu ndhe as bogadu, a no esser bonu a fàghere nudha! ◊ andhe iscrau de linna, custa: petzi faghet fumu! ◊ ite iscrau de logu: no faghet mancu a che colare! Etymon ctl. esclau Translations French esclave English slave Spanish esclavo Italian schiavo German Sklave.

«« Search again