arruíngiu , nm: arruinzu,
orroghinzu,
rubinzu* Definizione
s'óssidu de su ferru, ossígenu cun ferru, genia de pígiu in colore de castàngia chi ponet a su ferru e chi si dhu papat fintzes a dhu segare e consumare totu
Sinonimi e contrari
arroina,
arrúngia 1,
orrúngiu
Traduzioni
Francese
rouille
Inglese
rust
Spagnolo
herrumbre
Italiano
rùggine
Tedesco
Rost.