brúsciu , nm: (brú-sciu)
Definizione
ómine chi faet fatúgios / èssiri b. = (fintzas) chi si averat su chi unu narat
Sinonimi e contrari
abbervadore,
brusceri,
brusciàrgiu,
cogu,
fatiàrgiu,
fatuzadore,
maghiàgliu,
mainàrgiu
Frasi
frastimus de brúscius mai ti calint! ◊ is bixinus nostus funt brúscius, sempri fendi matzinas
Traduzioni
Francese
sorcier
Inglese
wizard
Spagnolo
brujo
Italiano
stregóne
Tedesco
Hexenmeister.
brúsciu 1 , nm Definizione genia de tupighedha pitica, totu birde, cun is cambos chi parent fògias, puntudas, a ispina: faet unu pibionedhu orrúbiu (mela ’e frúschiu o meledha úrpina) Sinonimi e contrari buscadinu, frúschiu 1, lauspinosu, melaevrúschinu, piscialetu, rúschiu, spinadopis Terminologia scientifica rbl.
brúsciu 2 brúciu