esaltài , vrb: esartare Definizione coment’e inartare, giare bàntidos, fàere contu mannu de unu o de una cosa, de is calidades chi tenet ponendhondhe bene meda; nau de sa calidade de calecuna cosa, fàere prus crara, de gustu prus forte o méngius Sinonimi e contrari alabai, alabantzai | ctr. afachilare, aterrai Frasi chini si esaltat in supérbia at a èssiri umiliau e aterrau.

«« Cerca di nuovo