ispàbinu , nm, agt: ispàinu,
ispàniu Definizione
su ispainare; chi est ispratu, chi s'ispraghet; nau de gente, chi istat sèmpere andhandho, peri su logu
Sinonimi e contrari
ispàrtzinu,
ispràminu
/
àmparu,
istérridu
Modi di dire
csn:
mutetu a ispàniu = zenia de mutu cun istérrida totu cun rimas diferentes, ma cun sa serrada cun peràulas chi rimant totugantas; fogu ispàinu = itl. stélla cadènte, cométa; fuire a ispàinu = currindhe a tota fua a donzi bandha; ghetai, betare cosa a ispàinu (es. sèmene)= a iscaviaras, a paspiadura, a ispramminadura, in manera de rúere isparta, itl. a spàglio; andai a ispàinu = istérridos (es. comente paschent sas crabas), itl. sparpagliati
Frasi
in s'oru de su mari ant fatu is domus a ispàniu ◊ at agatau is bacas a ispàinu, pascendu peribellogu ◊ a sa petza arrustia ghetadhi su sali a ispàinu!◊ su masone est crocau a ispàinu
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
étendu
Inglese
wide
Spagnolo
esparcido
Italiano
estéso
Tedesco
ausgedehnt.