istàca , nf, nm: istacu Definizione
genia de istrégiu de pedhe, fatu a acapiare in sa buca cun d-una corria e de pòdere apicare in codhos po dha pigare in palas / s'istaca potet èssere de mannària: merennajola, diàglia, chitajola, o de mesata, po pònnere pane a papare una die, una chida, o unu mese
Sinonimi e contrari
taschedha
Frasi
sas istacas chitajolas sont de sas prus mannas ◊ at preparatu sas istacas prenas de límpidu, casu e sarditza ◊ fint tzucatos ambos abbia de sos montes de Lúvula chin s'istachedha a pala
Terminologia scientifica
stz
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
musette
Inglese
haversack
Spagnolo
mochila
Italiano
tascapane
Tedesco
Brotbeutel.