spéntima , nf, nm: ispéntimu*, spéntimu, spéntumu Definizione prus che àteru, logu de orroca arta meda o fintzes buidu chi calat a fundhu, in is orrocas, in sa terra / bèndiri a spéntumu = ispatzare totu in pag'ora Sinonimi e contrari calancone, gruta, iscafada, ispérruma, péntuma, scabiossu, úbridu Frasi lompint acanta a unu spéntimu chi no fadiat mancu a apubai su fundu ◊ in d-unu spéntimu parrit de mi biri! ◊ c’est arrutu in logu de spéntima.

«« Cerca di nuovo