stainài , vrb: istagnai*,
stangiai,
staniai,
staniari Definizione
pònnere s'istagnu (metallu) a un'istrégiu de làuna (o de àteru a istrégiu de terra) siat ca est prus sanu e siat po tupare si dhue at istampighedhos; si narat fintzes de su sàmbene chi essit de una segada, in su sensu de si firmare cagiandho, de dhu fàere firmare d'essire; nau de s'abba, abbarrare apaulada, fàere a istagnu
Sinonimi e contrari
tupai
2.
tenit calincuna cosa po stangiai su sànguni?
Traduzioni
Francese
étamer,
vernisser
Inglese
to tin,
to solder,
to stanch,
to stagnate,
to glaze
Spagnolo
estañar,
restañar,
estancarse
Italiano
stagnare,
invetriare
Tedesco
verzinnen,
sich stauen.