ógliu , nm: olzu,
órgiu,
orju,
orxu,
orzu,
ozu 1,
oxu 2 Definizione
calidades de unu laore chi faet s'ispiga a granos ma prus pitica de su trigu, impreau po alimentu de gente e de animales: su granu est prus longhitu de su trigu, sa camisa no istacat de su granu, chi po cussu abbarrat coudu cun orrughedhu de areste / órgiu furisteri = Hordeum vulgare var. exastichum; orgixedhu de topis = Hordeum marinum
Modi di dire
csn:
fàghere sos orzos su note de Santu Giuanne (o àtera die, segundhu su logu) = pònnere in s'abba ranos de orzu, a numenatis, unu cun su númene de unu baghianu e s'àteru cun su númene de una baghiana, pro ischire si… cojant paris; sudorare che órgiu = meda
Frasi
s'orzu maghinadu si cumpartit in bàtoro partes: bilinzone, tipale, cherridura, farina ◊ est a conca incrubada che s'órgiu in s'istadi! ◊ su pane si faghiat de trigu, de triguíndia e de ozu
Cognomi e Proverbi
smb:
Orgiu
/
prb:
aspeta, cuadhu miu, fintzas chi fait s'órgiu!
Terminologia scientifica
lrs, Hordeum vulgare, H. vulgare var. tetrastichum
Etimo
ltn.
hordeum
Traduzioni
Francese
orge
Inglese
barley
Spagnolo
cebada
Italiano
òrzo
Tedesco
Gerste.
ógliu 1 óciu 1