annomíngiu , nm: annoníngiu,
annumíngiu,
nomíngiu Definition
àteru númene chi si ponet a unu prus che àteru po dhu pigare a befa po calecunu piessignu o naturale, abbitúdine, o po unu difetu / genias de annomíngius: Buzacardentu, Culusciagu, Cagatzirríchius, Conchemallu, Fatomasellu, Giagaragubas, Ipasimadu, Ispantamíseros, Isperraluminu, Mortimbriaga, Papasucu, Palivichidu, Puntedhu, Segadrobojos, Trampasusole, Trubbasuentu
Synonyms e antonyms
allomíngiu,
aproégliu,
atàciu 1,
impróveru,
ingiúgliu,
istevíngiu,
panígiu,
paradíciu,
paranòmini
Sentences
a una de is duas sorris po annomíngiu dha narant "Funduniedhu" e a sa sorri "Temporada"
Etymon
srd.
Translations
French
surnom
English
nickname
Spanish
apodo
Italian
epíteto,
nomìgnolo
German
Schimpfname,
Spitzname.
