aparài , vrb: aparare, parai Definition pònnere calecuna cosa (mescamente un'istrégiu, is manos) po ndhe arrecire un'àtera; pònnere acanta o a cara a calecuna cosa a ndhe pigare s'efetu / si narat: aparare sas manos, su piatu, su sacu, sa bértula, una cosa a s'abba fora candho est proindhe, asuta de su grifoni po dh'isciacuai, sas petorras a su bentu, sos trastes a su sole, a su fogu, is origas po iscurtai Synonyms e antonyms pònnere Sentences si li aparat un'umbra… unu pugnale lughet… e isse ruet iscoradu ◊ incrubadí finas a terra e apara sa manu a pedí che unu pòburu tzurpu! ◊ aparae sa tassa ca provaus custu murgueo! 2. mi apo aparadu sas manos a su fogu a mi caentare ◊ apàradi a su piatu, manighendhe! ◊ apàradi a s'isterzu prenendhe sas ampullas, no ti che ndhe ruat a terra! ◊ su piciochedhu si cicit a costau de sa mammai aparandho is manos a su caente de su fogu ◊ si mi l'aparas, deo umpro s'olia de su muntone e beto a su sacu Etymon itl. parare.

«« Search again