balènte , agt, nm: valente Definition
chi o chie faet balentias, òperas mannas in cosas de bonu; nau cun ironia, su contràriu
Synonyms e antonyms
àbbile 1,
capaci,
validore
| ctr.
casticatu,
remitanu,
trebiali
Sentences
chie nche furat s'anzone a unu póveru no est unu balente, ma un'arga ◊ su balente afrontat donzi male, fintzas sa morte
2.
sa cultura de sa zustíssia at fatu a balente cada títule chi tirat busilatas a sas luches o profitat de sa càrriga púbblica pro s'inrichire! ◊ sos balentes de commo nos pintant in cara milli fàvulas ◊ méngius molente chi no balente!
Surnames and Proverbs
prb:
su bisóngiu fait s'ómini balenti
Etymon
srd.
Translations
French
brave,
valeureux,
vaillant
English
brave (man)
Spanish
valiente
Italian
pròde,
valoróso
German
kühn,
Held.
