bruncàbi, bruncàle, bruncàli , nm Definition
sa parte de ananti de un'iscarpa, sa chi ammontat su pei a sa parte de sa punta; fintzes incropada o lobu de fune in su bruncu de un'animale po dhu ingòllere
Synonyms e antonyms
fruncale,
impena,
mascarinu,
runcale,
tígia
/
brunchile
Etymon
srd.
Translations
French
empeigne
English
vamp
Spanish
empella,
pala
Italian
tomàio
German
Oberleder.