carrúciu 2 , nm: carrutzu 1 Definition
carruledhu a bàtoro peis apertos e cun is orrodas, ue si ponet su pipiu imparandho a camminare; genia de carritu cun d-un'orroda ananti, duos peis e duos bratzos, de pigare a manos, po carrare cosa, mescamente in trebballos de maistos de muru; orrugu de linna grussu e curtzu ischeadu prus fine in mesu de dhue pòdere imbodhigare filu; cadhinu, cricu, carritu po giogare / carrúcius isbiollaus = itl. carrïòle sgangherate
Synonyms e antonyms
carriola
/
arrochetu,
carruledhu,
lòtoro,
ródulu,
rudhurinu
Scientific Terminology
mrd, ggs.
Etymon
itl., ctl.
carruccio, carrucho
Translations
French
brouette
English
wheelbarrow
Spanish
carretilla (f)
Italian
carrïòla
German
Schubkarren.