incrunài, incrunàre , vrb: ingrinare, ingrunare Definition incrubare o indrúchere unu pagu sa conca e s'ischina puru a cara a denanti, nau fintzes de cumportamentu de chie si acunnortat de fàere sa volontade de àtere / incrunare s'ereu = pònnere taca, mància a s'ereu, bogàrelu in birgonza Synonyms e antonyms ancrucare, grunare, imbasciai, incruai, ingruxare Sentences issu no fait a s'incrunai, mischinu! ◊ sos minores s'incrunant e surbant supra de sa bràsia ◊ incrunàdebbos a triballare! ◊ su sole s'incrunat e saludat custa terra (A.Contu)◊ a su zogu de sa musa, chie perdet si depet incrunare pro fàghere brincare sos àteros ◊ lughe ses de bonidade chi no s'ingrinat ferida ◊ s'incrunat pro si pònnere sas mudandhas e rutu est Etymon ltn. inclinare.

«« Search again