isconcordàre , vrb: iscuncordai, iscuncordare, scuncodrai Definition segare s'acórdiu, sa cuncórdia; nau de su tempus, isconciare, cambiare de pròere o àteru de bentu o fritu Synonyms e antonyms disconcordiare | ctr. cuncodrai Sentences cun totus ses nendi ca seu mandroni, in domu non mi lassas mancu riposai: ocannu però depeus iscuncordai! 2. oi parit una dí de beranu, ma su tempus nci ponit pagu a torrai a iscuncordai! Etymon srd.

«« Search again