pibíncu , agt Definition
nau de ccn., chi acostumat a pibincare; a logos dhu narant fintzes po susuncu, limidu, arrestigu, malu a giare / èssiri p. che pibitziri famiu = meda, a tropu
Synonyms e antonyms
apioncheri,
cantariarzu,
cantarzosu,
mimincheri,
pibigosu,
pibincheri,
pibincosu,
sprepedheri
2.
no apu mai iscípiu su poita is predis, ita pibincus!, si depiant pigai feli po custus ispetàculus chi faemu
Etymon
srd.
Translations
French
rasoir (fam.),
barbant,
tatillon
English
fussy person
Spanish
quejica,
meticuloso
Italian
lagnóso,
pignòlo
German
pedantisch.