resisténscia, resisténtzia , nf: arresesténtzia Definition
capacidade de agguantare, de arresístere, de baliare un'isfortzu calecunu tempus, fintzes de si opònnere a calecuna cosa o a ccn.; sa fortza chi unu materiale oponet a sa currente chi dhue passat e genia de filu de metallu fatu apostadamente, adatu po lassare passare cun dificurtade s'elétricu, chi deosi si mudat a calore (fintzes po fàere lughe abbrigandho su filu)
Synonyms e antonyms
agguantu,
apómpiu
Sentences
cussu funedhu est tropu fine e no ndhe tenet de resisténtzia ◊ segundhu ite filu pones no tenet resisténtzia e si segat luego
2.
su ferru faghet prus resisténtzia de su ràmine a sa currente e pro cussu faghent sos filos elétricos de ràmine ◊ si est brusiada sa resisténtzia de sa prantza
Translations
French
résistance
English
resistence
Spanish
resistencia,
fuerza
Italian
resistènza,
fòrza
German
Widerstandfähigkeit.
