scòca , nf: iscoca, scroca Definition fémina chi, po contu de calecunu, ómine, giaet atentzione si podet ischire o cricat de ischire cosa de sa bagadia chi cudhu bolet a pobidha; manera de istare abbaidandho in s'ibertu de calecuna cosa de àtere / èssiri a s. = abarrai a càstiu, istare a oretu Synonyms e antonyms ascurtu, oretu 2. scint totu, bènis e malis ca funt sempri a scoca, prontas po ascurtai ◊ cussu gatu allenu est sempri ingunis a sa scroca po candu ghetaus a papai a is nostus ◊ sa scroca fut un'usàntzia e, invitaus o nou, andànt a fai su pani de s'isposóriu Etymon itl.t scolca.

«« Search again