ministéri , nm: ministériu,
ministeru Definition
impreu de guvernu, de chie amministrat, ghiat un'amministratzione, nau siat de su guvernare is leis de un'istadu (prus che àteru is chi pertocant una parte de totu is fainas) e siat de sa Crésia, su serbire o atèndhere a is cumandhos de Deus, a un'impreu mannu; parte de s’amministratzione de un’istadu / èssere m. = su bi àere bisonzu, èssere netzessàriu; prúbbicu m. = magistrau chi po parti de sa lei circat is contus a un'imputau me is dibbatimentus, fait sa parti de s'acusa
2.
onzunu de su dinari si ndhe faghet ministérios suos: ello fàula est! ◊ si modu b'at chi deo custu fete e tue ministériu già lu cres a pes tuos già mi apo a umiliare (G.Ruju)
Etymon
itl.
Translations
French
ministère
English
ministry
Spanish
ministerio
Italian
ministèro
German
Ministerium.