benígnu , agt: binignu, bonignu Definition chi est bonu, chi faet o bolet bene, chi sentit làstima o piedade de s'àteru; nau de unu male, chi sanat, chi est bonu a curare, no est perigulosu Sentences l'at fatu cun coro bonignu ◊ issa est tantu bonigna e amorosa 2. su tumore chi zughiat fit benignu Etymon itl. Translations French bienveillant English benign Spanish benigno Italian benigno German gütig, gutartig.

«« Search again