irbojàre , vrb: irvojare Definition pònnere bene o iscapiare cosa betada o intrada apare de malu betu, istrobicare; essire o bogare de pare, ispicigare, iscrobare, lassare; fintzes fàere in lestresa Synonyms e antonyms istrepojare, istrobillai, strogai / chirrare, disgagiai, ibbortare, iscrobare, lassai | ctr. imbogiare Sentences irbojare sos pilos, sas funes, sos presorzos ◊ candho sos fiados si ammisturant za bi ndhe cheret a los irbojare!… 2. no los irbojes cussos zòvanos, ca si cherent bene! ◊ commo, za chi no càmbias tue a li lassare picare s'ammorau chi cheret, fiza tua secat sas funes e irbojat! ◊ commo est chin su maridu e no irbojat prus! ◊ su pitzinnu no s'irbojat mai dae su zaju, ca li at amore ◊ sas bichinas sunt issias a irbojare sos duos pitzocos ca si fint matzucandhe ◊ si est a irvojare, ajó ca contamus sa robba! 3. lestru, irvoja e camina! Etymon srd. Translations French débrouiller English to extricate Spanish desenredar, desembrollar Italian districare German entwirren.

«« Search again