líciu 1 , nm, nf: litu, litza, litzu Definition donniunu de is filos chi in su telàrgiu passant in mesu de su ordiu, pendhendho apicaos tra s'ínsulu de apalas e sa càscia cun su pètene, e benint artzaos e calaos cun sa petzana: is litzas funt imbestias in duas cannas (una in artu, una in bàsciu) poderadas apicadas e si narant cun custu númene (pl.) fintzes is cannas cun is filos (canna de litzus); fintzes filicitu, genia de filu de is erbas Idioms csn: tèssiri a litzus = una manera de fàghere tessinzu; litos betzos = zenia de erba acambada meda, bona a manigare: bogat una chima de carchi prammu, cussa puru bona a manigare (a logos li narant "pabantzolu"), chi prima de fiorire est a concutza e candho s'isparghet faghet unu fioredhu grogu chi assemizat, de forma, a sa sitzia; andhare che filu sentza litu = andai mali; abbasciai is litzas (nadu de unu) = abbrandhare sa barrosia; no abbarrari ne in litzu e ne in pètini (nadu de ccn)= èssere de pagu imprastu, chentza frimmesa e ne cabile Sentences como chi at s'insúliu pienu falat cotone in pètene e litos ◊ segundhu su tessinzu, sos litos podent èssere de bàtoro finas a deghessete 2. a su malàidu bi faiant bufare una tassa de abba cun cantos de litzos de linu aintro 3. mi est andhadu totu che filu sentza litu ◊ at abbasciau is litzas, cun mimi! Scientific Terminology ts Etymon ltn. licium Translations French lice, lisse English heald Spanish lizo Italian lìccio German Schaft.

«« Search again