discípulu , nm: dissíbbulu,
dissípulu Definition
chie est imparandho aifatu de unu maistu; nau in cobertantza, unu chi no si cumportat a dovere, botosu
Synonyms e antonyms
ischíbbulu
Sentences
Gesús fut artziau fàcias a su monti e, candu si fut sétziu, si fuant acostiaus is discípulus suus e issu dhus istruiat narendu: Biadus is chi funt pòburus ananti de Deu!
2.
cussu est unu dissíbbulu, no istat mai frimmu
Etymon
itl.
Translations
French
disciple,
diablotin
English
disciple,
imp
Spanish
discípulo
Italian
discépolo,
diavolétto,
spiritèllo
German
Lehrling,
Wildfang.
