iscóntriu , nm: scóntriu Definition
su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu
Synonyms e antonyms
atapada,
dannu,
guastu,
iscontriadura
/
certu,
iscórriu
2.
a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias)
3.
ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu
Etymon
srd.
Translations
French
impatience,
intolérance,
divergence
English
intolerance,
disagreement
Spanish
intolerancia
Italian
insofferènza,
divergènza
German
Unduldsamkeit,
Unstimmigkeit,
Uneinigkeit.