intíma , nf Definition
genia de órdine, ammonestu grae chi mescamente un'autoridade (o chie credet de pòdere cumandhare) giaet de fàere o de no fàere una cosa
Synonyms e antonyms
abertimentu,
addochimentu,
ammonestu,
atisbada,
avelténtzia,
consígiu,
intimatzioni
Sentences
chi emu portau pistola aici dh'emu rispostu a s'intima! ◊ si ti cheres sarvare, custu nàrrere ti servat de intima ◊ no intro in pagura mancu ca est morte tua intima mea! ◊ faghet sas cosas cun intimas e minetas ◊ su giugi dhi at mandau s'intima ◊ s'intima de su síndigu narat de no fuliai àliga a passiu (G.Mura)
Etymon
spn., ctl.
intima, entima
Translations
French
injonction,
notification,
sommation
English
notice,
injunction
Spanish
intimación
Italian
ingiunzióne,
notificazióne,
diffida
German
Befehl,
Zustellung,
Verwarnung.