timbàla, timbàli, timbàlia, timbàlla, timbàllu , nf, nm Definition
genia de forma cupuda o mógliu, de làuna o de arràmene istangiau, lisa o coment’e a surcos in costaos, po turta, pulenta o cosas modhes de fàere a betadura a pigare sa forma; genia de papare fatu a bisura de cumossu tundhu, de ghimisone; genia de sedatzedhu cun trinitos apicaos in is oros po sonare acumpangiandho su sonetu in is ballos po fàere sa música prus froria
Synonyms e antonyms
timbadera,
timballera
/
timbada
2.
in sos furredhos funt budhendhe sos timballos
3.
chi mi torret su sonu de sas lapias ramenosas, campanas brundhas, timballas e concas e sartàghines grecanas (P.Mura)
Etymon
itl.
Translations
French
timbale
English
timbal
Spanish
timbal
Italian
timballo
German
Backform.
