brincàe, brincài , vrb: abbrincai 1,
brincare,
brinchiare Definition
andhare a brínchidos che a su lèpere, movendhosi faendho su passu prus longu de candho si caminat, artziandhosindhe deunudotu de terra po passare de una parte a s'àtera de ccn. cosa o tretu, po artzare a calecuna cosa (fintzes a cuadhu); calare de artu a terra totu a unu cropu; faendho unu trebballu, lassare calecunu tretu o parte chentza fàere, faendhodhu a tretos / brincare (de logu artu) a pes crobados = cun is peis unius, a manera de pigai su pesu cantu s'unu s'àteru
Synonyms e antonyms
brinchitare,
giancai,
saltai,
sciampitai
/
bíncere,
ingannai
/
cambare
Sentences
no brinches in su tauladu ca faghes tzocos! ◊ su fogu at brincadu fintzas s'istrada ◊ a brincare de artu meda bi at de s'irdoare! ◊ a conca arta cada malu montricu as brinchiau ◊ a bi la faghes a che brincare cussu muru? ◊ brinca a cadhu e curre a bidha!
2.
la cumponet a su nessi uguale, prite no bi at mortale chi lu brincat, màssimu si si trincat unu litru de binu ◊ a mie no mi brincas, no!
Etymon
spn.
brincar
Translations
French
sauter
English
to jump
Spanish
saltar
Italian
saltare,
balzare,
scavalcare
German
springen,
überspringen,
einen Sprung tun.