agetívu , nm: azetivu Definitzione
(in su DitzLcs. est sèmpere incurtzau a agt.) foedhu chi acumpàngiat is númenes – o chi cun su vrb. èssere si narat de is númenes – po pònnere a notu sa calidade, sa cantidade o àteru piessignu de su númene (es. in ómine mannu: mannu est agt. de ómine, in féminas bellas: bellas est agt. de féminas, in domo mia: mia est agt. de domo, in bàtoro frades: bàtoro est agt. de frades, in custu logu: custu est agt. de logu, in calincuna cosa: calincuna est agt. de cosa); in sardu, is agt. de calidade si ponent agiummai sèmpere apustis de su nm. (domo manna, frori bellu, boxi arta, zòvanu abbistu), is de possessu – foras sa poesia chi podet tènnere àteru bisóngiu – in sa prosa funt sèmpere apustis, fintzes candho dhue at àteru agt. puru (chi si podet pònnere luego apustis de su nm. o, e pro su prus, apustis de s'agt. possessivu): babbu miu, sorre mea, sas mamas issoro, is domus nostas, fradi miu mannu, is pantalones mios bècios, àngiulu miu guardadori, sa Crésia sua santa, mamma mia bella, coro meu caru, cudhas manus suas mannas, sos càvanos suos rujos, sos ogos tuos bellos, su cadhu sou múrtinu, sas brullas víschidas suas), mentres chi is numeràrios si ponent sèmpere innanti (Is seti fradis, Is cuatru paras e su pisci, si dh'apu nau dexi bortas!, babbu tenet chimbant'annos, at agguantadu a chentu cosas contràrias), deasi etotu is dimustrativos (o, méngius, de posidura), s'agt. grandhe e àteru (custu cristianu, cussa bidha, cudhu pipiu; est una grandu cosa, est unu grandhe santu; lassadhu a un'àtera borta, custu fit un'àteru contu), s'agt. santu, sacru in is títulos (ma dhue at agt. chi podet cambiare significau si est postu innanti o apustis de su nm.) e calecunu àteru in fórmulas fatas (es. èssere in malas abbas, fiadu de malos pes, bon'ómini, artu mare, arta tensione – ma: sa tensione arta est perigulosa –); is agt. tenent po su prus bàtoro essias o finimentos (m. e f., sing. e pl.) e cun su númene chi acumpàngiant cuncordant in sa genia (m. o f.) e in su númeru (sing. o pl.) e si podent ispartzire in pasias diferentes segundhu sa essia de su sing.: a) in /u/ (bonu, longu, artu, bellu, mannu: f. in /a/); b) in /e-i/ (cale/cali, druche/druci, birde/birdi, deghile, fine/fini, forte/forti, praxibi, istrízile/istrígili: custos no càmbiant de m. a f. e po cussu si narat síndria druche, àxina druci e chibu durche, pisu druci); c) in /i/ (faghineri, bandhuleri, furisteri: f. in /a/) e calecunu fintzes in /o/ (es. grogo); su pl. si faet sèmpere cun s'aciunta de sa /s/ a sa forma de su sing. e de mesania in pitzu cun su cambiamentu de sa essia /u/ in /o/: bonu - bonus, bonos; in chistiones de 'grados', candho si depet pònnere a paragone una calidade cun s'àtera o cun sa matessi calidade, s'idea de pàrina si giaet serbindhosi de s'avb. cantu (cantu est mannu est macu, cantu est longu est ladu, isse est bonu cant'e a tie), s'idea de prus si giaet cun s'avb. prus, prus… chi no… (prus artu, prus bonu, prus menzus, prus sàbiu chi no bellu), s'idea de mancu si giaet cun s'avb. prus pagu, prus pagu de… (prus pagu bellu, tue ses prus pagu contivizosu de frade tou), s'idea de màssimu gradu si giaet in tres maneras: art. + avb. + agt. (su prus mannu, sa prus bella), arrepitindho duas bortas s'agt. (durche durche, longu longu, artu artu, mannu mannu, fine fine) o fintzes cun agt. fatos apostadamente o cun paragones (es. irdurchirmentadu, bassitedhedhu, pitichedhedhu, debberone, légiu chei su fàmini, rànchidu che fele), ponendho un'avb. apustis de s'agt. (artu meda, longu meda); a bortas s'agt. s'impreat cun valore de avb.: bae lestru! = cun lestresa; is agt. podent àere unu finimentu chi giaet un'idea unu pagu diferente de una calidade: de peoria (-atzu: brutatzu, legiatzu, surdatzu), de méngua (-edhu, -edhedhu: finighedhu, bascitedhu, minoredhedhu), de creschimónia (-one: debberone)/ a/c. a bortas candho s'agt. si ponet innanti de su nm. est po giare a pentzare su contràriu (ironia: piticu su fàmini!… = meda, mannu; bella zente sezis!… = zente mala; pagu durche custa cosa!… = druci a tropu) o fintzes su contràriu de su contràriu si s'agt. est in sa forma de màssimu gradu e segundhu comente e poite si narat (dópia ironia: pagu bella, cussa fémina!… = bella meda? no: própiu nudha ◊ bellixedhu, tui!… = bellu meda? no: própiu nudha! ◊ pagu durche, custa cosa!… = durche meda? no: rànchida che fele! ◊ informadedhus funt, in custu logu…, no t'iscinti narri s'oràriu de unu trenu! = informados própiu nudha – sèmpere in arresposta a chie at nau o fatu pentzare chi sa fémina est bella, chi tui ses bellu o as fatu bene, chi sa cosa est durche, chi unu ischit su chi depet, e àteru); dhue at agt. chi s'impreat a su postu de su pps. de vrb. chi tenet sa matessi arraighina: sa fide tua ti at sarvu ◊ at ringratziadu a chie l'aiat sanu ◊ sa màchina l'apo guasta deo irfortzèndhela a tropu ◊ no at tzédidu fintzas a candho no si est istracu
Tradutziones
Frantzesu
adjectif
Ingresu
adjective
Ispagnolu
adjetivo
Italianu
aggettivo
Tedescu
Adjektiv.
