avríncu , nm: avrínculu Definitzione cosa chi si narat coment'e betandhodha a curpa de s’àteru, coment’e criticandho, ponendho ancu, dúbbiu / avrincus de… = a bortas chi…, po ndi bogai sa scusi Sinònimos e contràrios abbertimentu / abbogu, arrevincu Frases cabbali ndi tengat o no, dèu a génuru no dh'ollu e s'avrincu no dhu sciollu sentza de perunu arreselu! ◊ no nci pongat malu avrincu che unu disonori mannu! ◊ biu ca fais avrincu, ca su sensu de su chi naras no est su prus oportunu! ◊ iant postu calincunu avrincu, is duus gigantis, est sa beridadi: ma tui as cantau serenu! (Lai) 2. avrincus de ignoràntzia dhu torraus a manastai, sagundu sa costumàntzia, po ódrini de muntzannori (Scomúniga).

«« Torra a chircare