brúgu , nm: burgu 1 Definitzione
in is citades, is domos de unos cantu bighinaos acanta de pare / in su Gocèanu, Su Burgu est sa bidha chi at fundhau Marianu IV de Arborea su 1347 acanta a su castedhu chi dhue fut
Sinònimos e contràrios
apendítziu,
arruga 1,
bichinau,
carreba
Sambenados e Provèrbios
smb:
Brugu
Ètimu
itl.
borgo
Tradutziones
Frantzesu
faubourg
Ingresu
outskirt
Ispagnolu
arrabal,
suburbio
Italianu
sobbórgo
Tedescu
Vorstadt.