brúgu , nm: burgu 1 Definitzione in is citades, is domos de unos cantu bighinaos acanta de pare / in su Gocèanu, Su Burgu est sa bidha chi at fundhau Marianu IV de Arborea su 1347 acanta a su castedhu chi dhue fut Sinònimos e contràrios apendítziu, arruga 1, bichinau, carreba Sambenados e Provèrbios smb: Brugu Ètimu itl. borgo Tradutziones Frantzesu faubourg Ingresu outskirt Ispagnolu arrabal, suburbio Italianu sobbórgo Tedescu Vorstadt.

«« Torra a chircare