bujinàtu , agt, nm: businatu, buxinatu Definitzione chi portat pruine, podhibodhi, chi si est fatu a pruine; fintzes fungubísinu (cugummedhu bujinatu), genia de codrolinu chi, si est tropu lómpiu, passau, si aperit e lassat andhare unu pruinedhu Sinònimos e contràrios bruerosu, peuerosu Ètimu srd.

«« Torra a chircare