bàlva , nf: alva,
barba,
barva,
braba,
varva Definitzione
su pilu chi creschet a s'ómine de trempas a is murros e a su gúturu; su tretu puntudu de sa cara, sa punta de sa barra de fundhu; foedhandho de erbas e matas, arraighinas fines e longas
Sinònimos e contràrios
baedhu
/
radichina
/
cdh. balba
Maneras de nàrrere
csn:
fàghere una cosa che barba de isposu = bene meda; fàere sa braba cun duos corognos = fai is cosas chen'e is ainas adatas; is barbas de su pisci = zenia de alighedhas; barba de pudhu, de caboni = brabas, zenia de nàcaras chi zughet pendhindhe in bula; barba de becu, de craba = tzufu de pilu longu chi zughent suta de sa barra de fundhu; erba de braba = "andropogon hirtus", zenia de erba chi de sa raighina faghent ispàtzulas; fai barba (faedhendhe de àrbures)= bogare, pònnere raighinas; brabas de soli = raighinas subra subra, a paris a terra; abbarrai a barba asciuta = cun d-unu prammu de nasu, chentza su chi s'isperaiat
3.
in terra letu adatu apo agatadu e balvas apo postu e so naschidu
Sambenados e Provèrbios
smb:
Barba
Terminologia iscientìfica
crn
Ètimu
ltn.
barba
Tradutziones
Frantzesu
barbe,
menton
Ingresu
beard,
chin
Ispagnolu
barba
Italianu
barba,
ménto
Tedescu
Bart,
Kinn.
