búfulu , nm, agt Definitzione s'imbufadura, genia de ufradura chi si prenet de ària, de vapore (o bisura de una cosa coment'e chi siat ufrada); chi est imbufadu Sinònimos e contràrios imbufadura / bufolinu Maneras de nàrrere csn: giponi a búfulus = zenia de coritu; pane b. = pane de fresa candho si ufrat coghindhe in su furru 2. sos brussedhos e sas cossedhas de sa criatura fint bufuledhas che una coconedha apenas vocata dae su furru (G.Farris) Ètimu srd.
