chégia , nf: chéjia,
chéxia,
crégia,
créjia,
crésia,
crexa,
créxia Definitzione
sa comunidade cristiana, sa comunione de is santos; logu sacru, fràigu, inue si dhue faent funtziones de adoramentu e arrengratziamentu a Deus o de devotzione a is santos / min. cresiedha, chejiaredha, chejita
Sinònimos e contràrios
cesa,
crea 1
Maneras de nàrrere
csn:
crésia mazore = sa crésia de su Santu patronu de sa bidha, sa sea de su píscamu; si sa crésia est manna su predi no dhoi crepat = "melius abundare quam deficere", menzus chi de cosa bi ndhe apat meda; èssere che crésia = bellu, mannu; fàghere totu sas crésias (nau de unu chi andat a logu)= arrèsciri fatuvatu, firmaisí in tantis logus, fai tantis firmadas; irghelàreche a unu che cane dae crésia = salarzare, fàghere fuire
Frases
po mi batiare mi ant giutu a crésia ◊ s'istàtua che l'ant posta in sa crésia mazore ◊ sa zente curret pentida a chégia ◊ cust'ómine si at bidu in sónniu a Santu Frantziscu chi li at nadu su logu inue li deviat fraigare una crexa
2.
tenet boes che crésia ◊ sa chéxia de s'imbreagone est su tzilleri ◊ su pòveru maridu si ch'est ritiradu che cane catzadu dae créjia
Sambenados e Provèrbios
prb:
chie no at bidu chéjia s'àinu s'adorat
Terminologia iscientìfica
prdc
Ètimu
ltne.
ecclesia
Tradutziones
Frantzesu
église
Ingresu
church
Ispagnolu
iglesia
Italianu
chièsa
Tedescu
Kirche.
