crócua , nf Definitzione
genia de giogu: un'orrugu grussu de linna trebballau a bisura de pira, cun sa punta de ferru (bicu), chi si faet dummidare o ballare (girare) betandhodhu in terra a cropu poderandho su càbudu de una codriola (imbolicantinu) imbodhigada a istrintu totu a inghíriu de sa punta a sa cucuréntzia in is fiancos; fintzes sa cranciofedha de su gureu
Sinònimos e contràrios
badhadrufa,
badrufa,
baudha,
marrócula
2.
fadiaus is crócuas, is conchixedhas de sa cogótzula, limpiadas e fatas cun sa frégula
Terminologia iscientìfica
ggs
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
toupie
Ingresu
spinning top
Ispagnolu
trompa,
peonza (f)
Italianu
tròttola
Tedescu
Kreisel.
