Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

cunsonànte , agt, nf: cussonante Definitzione chi sonat o chi si narat impare; una genia de sonos de una limba (e líteras de un’alfabbeto) chi si depent pronunciare impare cun àteros po dhos pòdere nàrrere (es.: b = bi, c = ci, d = di, m = emma, e àteros), a diferéntzia de is vocales chi si podent sèmpere pronunciare a solas Tradutziones Frantzesu consonne, consonant Ingresu consonant Ispagnolu consonante Italianu consonante Tedescu gleichlautend, Konsonant.