doséliu , nm: dusellu Definitzione
genia de pabaglione de lussu, poderau in artu cun bàtoro fustes, po bogare su Santíssimu in crufessone; genia de istúgiu o isfera de chéjia, de oro, po pònnere in s’artare o portare in crufessone su Santíssimu
Sinònimos e contràrios
baldachinu,
impàliu,
pàliu 1,
subacelu
/
espositóriu,
tusedhu
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
ostensoir
Ingresu
monstrance
Ispagnolu
dosel,
ostensorio
Italianu
ostensòrio
Tedescu
Monstranz.