gàbbia , nf: càbbia Definitzione
genia de aprigu, serrau coment'e a ferrada de passare s'ària, po mantènnere pigiones o àteros animales isserraos e, segundhu, fintzes gente (e deosi símbulu de impedimentu, farta de libbertade); a logos est sa màchina de ferrare; in miniera, genia de cabbina in is putzos po calare e artzare gente e minerale; in is gétidos de cimentu, s'intelajadura coment’e a g. (ma fintzes gabbione) de ferru chi si prenet de impastu
Frases
so istada pro te che puzone in sa gàbbia! ◊ cussu est su chi andat in giru a bendi billetus de sorti: portat sa gabbiedha cun su papagallu aintru
3.
candu is minadoris nci cabànt intrendu me is gàbbias de is ascensoris su coru dhis tremiat dogna borta
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
cage
Ingresu
cage
Ispagnolu
jaula
Italianu
gàbbia
Tedescu
Käfig.
