imbalcàre , vrb: imbarcai,
imbarcare Definitzione
artzare e tzucare in barca, in nave, pònnere o carrigare in sa nave (o fintzes in aeroplanu): si narat fintzes in su sensu de mancare a ora o a tempus meda, coment’e chi unu siat tzucau in nave, a logu atesu; atrotigare a bisura de barca, nau de cosa lada (o chi iat a dèpere istare lada)
Sinònimos e contràrios
allachedhare,
alletiaisí
| ctr.
irbarcare
Frases
a it'ora azis imbarcadu? ◊ in su portu de Sant'Antiogu imbarcaiant su carbone de Carbónia
2.
za coito a torrare, no mi so mancu imbarchendhe, no! ◊ e a ue mi est dadu cussu: imbarcadu s'est, chi mancat da'ora?!
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
embarquer
Ingresu
to take aboard
Ispagnolu
embarcar
Italianu
imbarcare
Tedescu
einschiffen.