irbojàre , vrb: irvojare Definitzione
pònnere bene o iscapiare cosa betada o intrada apare de malu betu, istrobicare; essire o bogare de pare, ispicigare, iscrobare, lassare; fintzes fàere in lestresa
Sinònimos e contràrios
istrepojare,
istrobillai,
strogai
/
chirrare,
disgagiai,
ibbortare,
iscrobare,
lassai
| ctr.
imbogiare
Frases
irbojare sos pilos, sas funes, sos presorzos ◊ candho sos fiados si ammisturant za bi ndhe cheret a los irbojare!…
2.
no los irbojes cussos zòvanos, ca si cherent bene! ◊ commo, za chi no càmbias tue a li lassare picare s'ammorau chi cheret, fiza tua secat sas funes e irbojat! ◊ commo est chin su maridu e no irbojat prus! ◊ su pitzinnu no s'irbojat mai dae su zaju, ca li at amore ◊ sas bichinas sunt issias a irbojare sos duos pitzocos ca si fint matzucandhe ◊ si est a irvojare, ajó ca contamus sa robba!
3.
lestru, irvoja e camina!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
débrouiller
Ingresu
to extricate
Ispagnolu
desenredar,
desembrollar
Italianu
districare
Tedescu
entwirren.