iscréditu , pps, agt: iscrétidu, iscrétiu, scrétiu Definitzione de iscrèdere; nau de ccn., chi no ibertat o no est ibertandho prus o chi pentzat siat in debbadas a sighire a ibertare, chi at pérdiu s'ibertu de calecuna cosa, mescamente de bènnere ccn. Sinònimos e contràrios isconnortadu Maneras de nàrrere csn: a tempus iscrétiu = sa die no mai; ora iscrétida = tropu tardu, ora de dèpere èssere iscrétidos 2. Rosedha fit iscrédita manna ca s'amoratu no fit galu torratu ◊ at àpiu pitzinnu nobu ma fit isposada tres annos e fit iscrétia 3. no sunt torrados ma galu no est ora iscrétida.

«« Torra a chircare