lúciu , nm: lúsciu, lussu 1, lutu 2, lutzu 2 Definitzione genia de lícuidu grogo chi is errigos ndhe cherrent de su sàmbene, si arregollet in sa busciuca e si ndhe bogat in sa natura / isterri sa pértia a lutzu de cani = interrare sa canna de sa bide chentza ndhe la segare dae su fundhu, faghindhendheli essire sa punta prus a dainanti pro fàghere un'àteru fundhu Sinònimos e contràrios pibisci, piciàciu, písciu Frases in s'antigóriu po averai sa diabbeta tastànt su lúciu Ètimu ltn. lotium.

«« Torra a chircare