marrànu , nm: merranu Definitzione unu malu, malésicu; unu chi no est cristianu, chi no credet in Deus; prus che àteru, foedhu chi si narat ponendho sa marrania, po atzitzare, pònnere in dificurtade o ammeletzare a unu Sinònimos e contràrios malu, miseràbbile, traitore / arguai! Maneras de nàrrere csn: giogai su m., pònnere su m. = pònnere sa marrania; marranu chi ti moas! = (est un'órdine, mineta) arguai a tie si ti moes!; marranu chi ti moes! = est una marrania, un'intzídiu a si mòere, a bídere si s'àteru lu faghet de abberu, si tenet su corazu de lu fàghere; marranu ses! = bidimus si ses faghindhe/nendhe abberu, bidimus si bi ses bonu, si bi resessis, iscommitimus; èssere marranu chi… (o de…) = arguai chi…, de…, no fàghere farta de… Frases deo no so marranu e creo in Deu, prite mi ant imparadu a lu istimare dae minore mamma e babbu meu (P.Mereu)◊ is Fariseus circànt de si castiai musciendu che marranus ◊ su marranu est alluinadu dai s'ódiu de s'inferru 2. - Marranu ca ndi pigu is ous de cussu niu sentza de si ndi acatai sa mama chi est aintru?! - Marranu! ◊ marranu ses chi lu faghes! ◊ Marranu chi fetas cussa, ca ti mazo!◊ Marranu ses a colare in locos nostros: si colas za ti l'addereto dego sa mola de su trucu! ◊ marranu chi ti movas de ingunis! ◊ si mi giogat su marranu abarrat friscu, lah! ◊ marranu chi ti atrivas a fàghere cussa! ◊ - A ti corpo! - E marranu! 3. sos fitzos fit marranu a intrarent a inuve corcaiant su babbu e sa mama ◊ sa guàrdia de sa cumona est marranu de vídere una vetura chi li achicat deretu una contravintzione Ètimu spn. marrano.

«« Torra a chircare