ofíciu , nm: ofísciu,
ofíssiu,
ofítziu,
ufíciu Definitzione
impreu chi unu tenet e faina chi faet mescamente a númene e po contu de un'ente púbblicu, de sa Crésia o àteru; su logu, aposentu o domo ue faet s'impreu; funtzione de crésia, líbberu de pregadorias / èssere a cara de ofísciu = in colore malu che de unu chi no leat mai sole
Sinònimos e contràrios
impreu,
ingàrrigu
/
funsione
2.
sa genti tantis bortas dha portant pista pista de un'ofítziu a s'àteru po limusinai dus sodhus
3.
bi ndh'at chi giughet s'ofísciu a s'imbesse, fatendhe de laras coment'e legendhe, e invece sunt nendhe àtera cosa! ◊ a s'ufísciu, a s'ufísciu, chi est mortu Gesugristu!
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
bureau,
office
Ingresu
office,
divine office
Ispagnolu
oficio,
oficina,
despacho
Italianu
uffìcio,
funzióne sacra
Tedescu
Amt,
Büro,
Gottesdienst
